Kiedy myślimy o stylu romańskim w architekturze, to pierwsze, co automatycznie przychodzi nam na myśl, to przeważnie spora doza surowości, jaka niewątpliwie charakteryzuje takie budowle. Styl romański winniśmy utożsamiać głównie ze wczesnym średniowieczem. To właśnie wtedy swój pełen rozkwit święciła architektura romańska. Styl ów, nawet przy bazowaniu na wyłącznie wiedzy potocznej, kojarzy się z tą epoką bardzo mocno.

Architektura z tego okresu jest nieodmiennie związana z niebywale obronną specyfiką budowli. To tłumaczy właśnie, dlaczego ściany wież i murów są tak grube, toporne i masywne. Chodzi tu po prostu o czynnik obronny – w końcu mówimy o budowlach z czasów wczesnego średniowiecza.

Omawiana architektura przykuwa też uwagę małymi drzwiami tudzież oknami – to wynika również z defensywnej iście specyfiki tych budynków. Warto jednocześnie pamiętać także i o tym, iż interesująca nas architektura nie zawierała w sobie zbyt wielu ornamentów (jak miało to miejsce np. w przypadku gotyku).